Hauptkampflinie Scheveningen Haven/ Stützpunkt XXXXIII H

Bij de Duitse verdediging van de Scheveningse haven als deel van de Atlantikwall werden vier in 1939 gebouwde Nederlandse mitrailleurkazematten opgenomen. De toegang tot het havengebied werd bestreken door noordelijker gelegen geschutsopstellingen aan de Zeekant in de buurt van het huidige eindpunt van tramlijn 11. De kanonkazemat aan noordkant van de monding van het verversingskanaal had het gebied ten zuiden dit kanaal. Ook meteen ten zuiden van de monding van het Verversingskanaal stond en staat een kanon bunker boven op een duin.

Haven Scheveningen

De haven van Scheveningen was weliswaar klein, maar kon toch gebruikt worden om troepen en voorraden aan land te brengen bij een aanval op of via de stad Den Haag. Daarom werd de toegang versperd met twee kettingen en een drempel tussen de strekdammen. De bebouwing tussen de Binnenhaven en het strand werd gesloopt om plaats te maken voor onder andere zes open geschutopstellingen, twaalf woononderkomens (waarvan zes van het type VF 2a) en acht bergplaatsen (waarvan vier voor water en één voor munitie, type VF 7a). Bij de haventoegang lag een manschappenbunker voor twintig man (type 622), terwijl evenveel manschappen een onderkomen vonden in een bunker van het type 502 ongeveer 500 meter noordelijker.De glooiende helling van de haven werd voorzien van drakentanden die tanks de doorgang verhinderden. Op de zuidelijke havenkop lagen opnieuw opstellingen voor geschut en machinegeweren. Hier bevond zich ook een kanonkazemat van het type 667. Voor de onderbrenging van manschappen waren er verschillende woonschuilplaatsen, waaronder één van het type VF 1a en één van het type VF 2a. Ook de vooroorlogse Nederlandse kazematten en geschutsbeddingen waren in gebruik genomen. Na afloop van de oorlog zijn alle werken opgeruimd.