MFB Dünenberg

Het complex, Widerstandsnest 64, ligt op een duintop, waar tijdens de mobilisatie van 1939-1940 een Nederlandse gevechtsdekking voor een machinegeweer (type S) was gebouwd. De luchtdoelbatterij van de Duitse marine bezat de standaardopbouw voor een dergelijk complex: een min of meer regelmatig, rechthoekig complex met vier open beddingen voor het geschut en een centrale vuurleidingpost. Aan de verbindingsloopgraven lagen ook de woonschuilplaatsen en bergplaatsen voor de geschutsbediening. De enige zware bunker binnen het zevenendertig werken tellende complex was de grote munitiebunker van het type FL246. Twee stukken licht luchtdoelgeschut en enkele machinegeweren verdedigden de stelling, die omgeven was door prikkeldraadversperringen.