Het noordelijk deel van de Festung Hoek van Holland werd omgeven door twee tankgrachten, een binnenste en een buitenste. Een nog bestaand complex aan de buitenste gracht (bevindt zich aan de noordzijde van de Maasdijk, vlakbij een sluisje.
Het ligt op een driehoekig stuk grasland aan de noordkant van de Maasdijk, naast een kleine sluis uit 1857. De waterlopen bij deze stelling, het Widerstandsnest 43, waren ooit deel van de tankgracht. De Poelwatering werd bestreken door een kleine geschutbunker van het type 667; vanuit de schietopening is de watering te overzien. Opvallend is de vormgeving van de oostzijde van de bunker. De wand is schuin, met een hoekige afwerking van de scherfmuur naast het schietgat. Naast de geschutbunker ligt een manschappenbunker van het type 668.
Een bunker die de tankgracht langs de voet van de Maasdijk bestreek was wel voorzien, maar werd niet gebouwd. Wellicht ter compensatie werd wel een grote Tobruk voor een kanon gebouwd vóór de beide bunkers. Een Tobruk voor een machinegeweer ligt achter de kanon-Tobruk.
Geheel aan de westkant van het terrein ligt een klein handgemetseld privaat. Door het weggraven van de aanaarding zijn het tongewelf en de steunberen goed zichtbaar geworden. Het werk is bij gebrek aan aanaarding ook al enigszins ruïneus geraakt.
Niet zichtbaar zijn een derde Tobruk in de dijkhelling nabij de sluis en een keukengebouw in de dijkhelling ter hoogte van het privaat. Deze werken zijn gesloopt of bevinden zich in het later verbrede dijklichaam. Desondanks geeft dit kleine complex een prima beeld van een stelling van de tankgracht. Daarbij moet dan wel de begroeiing en bebouwing aan de overkant worden weggedacht. Het schootsveld was immers vrijgemaakt.