Interview de heer P. Heilig

Aan het begin van de oorlog was Piet Heilig 12 jaar oud. Eind 1942 moest de familie evacueren, omdat hun woonhuis in het deel van IJmuiden lag dat gesloopt moest worden in verband met de aanleg van de Atlantikwall. Omdat Piet’s vader in 1941 overleden was, had de familie geen kostwinner en was volgens de normen van de Duitse bezetter niet economisch gebonden aan de gemeente Velsen. Evacuatie naar een plaats buiten het westen des lands was onvermijdelijk, in hun geval naar de gemeente Smallingerland in Oost-Friesland. De reis ging per trein naar Heerenveen en van daar met de tram naar Drachten, de hoofdplaats van de gemeente. Daar werd de familie over drie verschillende adressen verdeeld.  
 Na de oorlog wilde de familie terug, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Moeder kon een baan krijgen in het café van haar zuster in de Bloemstraat in oud-IJmuiden. Maar dat was niet genoeg om aangenomen te worden in de gemeente IJmuiden. Deelname aan de Wederopbouw van IJmuiden was een vereiste. Piet had een goede relatie met het stukadoorsbedrijf Martens, waar hij een baan wist te krijgen als leerling-stukadoor.

Piet Heilig was 12 years old at the start of the war.  The family had to evacuate at the end of 1942, because their home was in the part of IJmuiden that had to be torn down in connection with the construction of the Atlantic Wall.  Because of the death of the father in 1941, the family no longer had a breadwinner.  As per the standards of the German occupier, such a family was no longer economically related to the city of Velsen, and for that reason had to be evacuated to a location outside of the western Netherlands. In this case, the family were sent to the town of Smallingerland in the eastern part of the province of Friesland. The trip was by train to Heerenveen and from there by tram to Drachten, the principal town in the district.  There the family was distributed over three different addresses.  
 After the war, the Heilig family wanted to return to IJmuiden, which was anything but easy. The mother was able to get a job in her sister’s cafe on Bloemstraat in Old IJmuiden. The City of IJmuiden did not consider this sufficient ties to the region to permit a return, however; participation in the Reconstruction effort of IJmuiden was a requirement. Piet had a good rapport with the Martens Plastering Company, where he was able to get a job as an apprentice plasterer.