Kompasstraat

De heer Van Schie was zeven jaar oud aan het begin van de oorlog. Hij woonde in de Kompasstraat nr. 22 in IJmuiden, vlak bij de Visserijschool. Het gezin moest met Kerstmis 1942 evacueren en kon pas terugkeren in hun eigen woning met Kerstmis 1946, omdat er tot die tijd in die buurt Duitse krijgsgevangenen werden vastgehouden. Voor de vader heeft het na de bevrijding anderhalf jaar geduurd voordat hij zijn schildersbedrijf weer kon oppakken.
 Eind 1942 had het gezin via een neef van moederszijde bij Gorinchem in Schelluinen in een klein kasteeltje onderdak gevonden. Zeer levendig vertelt Van Schie over de Schelluinse tijd, onder meer over de inkwartiering van Duitse en Oostenrijkse soldaten. En hij vertelt waarom er in IJmuiden na de oorlog veel straten in zandwegen veranderd waren. De klinkers waren  gebruikt om wegen tussen de bunkers in de duinen aan te leggen. 

Mr. Van Schie was 7 years old at the onset of the war. He lived at 22 Kompasstraat [Compass Street] in  IJmuiden, near the Visserijschool [the Fisheries School]. The family had to evacuate on Christmas Day in 1942 and their return to their own home was delayed until Christmas of 1946, because the neighborhood was a detention area for German war prisoners.  Mr. Van Schie’s father had to wait almost a year and a half before he was able to resume his house painting business. 
 In late 1942, with help of one of mother’s cousins, the family found shelter in a small castle in Schelluinen near Gorinchem about 75 miles further south.  Mr. Van Schie speaks with great animation about the time in Schelluinen, including the billeting of German and Austrian soldiers.  And he recounts how there were many unpaved roads in IJmuiden because the Dutch clinkers [hard paving bricks] had been removed to build roads between the German bunkers in the dunes.